بررسی مقایسه‌ای کارایی بیوپلیمرهای طبیعی نانوفیبرکیتین و نانوفیبرلیگنوسلولز در حذف فلز سنگین سرب از محلول‌های آبی

یکی از مشکلات جدی زیست محیطی دهه‌های اخیر، آلودگی محیط‌های آبی به فلزات سنگین می‌باشد. جذب سطحی با استفاده پلیمرهای زیستی(نانوفیبرلیگنوسلولز و نانوفیبرکیتین) فناوری نوینی است که دوستدار محیط زیست برای کاهش و حذف فلزات سنگین از فاضلاب‌های صنعتی می‌باشد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی و مقایسه عملکرد جاذب‌‌های نانوفیبرلیگوسلولز و نانوفیبرکیتین در حذف فلز سنگین سرب از محلول‌های آبی است. شرایط آزمایش برای دو جاذب کاملاً یکسان در نظر گرفته شده است. برای شناسایی ویژگی‌های شیمیایی و ساختاری دو جاذب، طیف‌سنج مادون قرمز (FT-IR) و میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM) انجام شد. درسیستم ناپیوسته پارامترهای pH(4-9)، دوز جاذب(1-1/0 گرم) ، زمان تماس (120-15 دقیقه)، غلظت اولیه فلز سرب (50-10 میلی‌گرم بر لیتر) و دما40-15 درجه سانتی‌گراد) بررسی شد. نتایج با تحلیل واریانس یک طرفه (ANOVA) و آزمون دانکن جهت برآورد معنی‌داری تغییرات پارامتر‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. براساس نتایج، بیش‌ترین درصد حذف فلز سرب توسط نانوفیبرکیتین در دمای 25 درجه سانتی‌گراد، pH برابر 5، زمان60 دقیقه، دوز جاذب 3/0 گرم و غلظت سرب 10 میلی‌گرم بر لیتر برابر 45/98% و برای نانوفیبرلیگنوسلولز در دمای 25 درجه سانتی‌گراد، pH برابر 6، زمان60 دقیقه، دوز جاذب 3/0 گرم و غلظت سرب 10 میلی‌گرم بر لیتر برابر 8/99% بدست آمد. با توجه به نتایج این تحقیق، از هردو جاذب نانوفیبرکیتین و نانوفیبرلیگنوسلولز (با کارایی بالای 98%) برای حذف سایر آلاینده‌های پساب‌های صنایع می‌توان استفاده نمود.